dinsdag, januari 31, 2006

Van de afdeling ‘opwellingen’ komt het volgende bericht…

Bij de advocaten van de 'Hofstadgroep' wellen de tranen in de ogen:

'…toen de agenten de voordeur in de Haagse Antheunisstraat hadden ingeramd,
gooide W. de handgranaat. Deze verwondde vijf leden van het arrestatieteam.
Daarop volgde een belegering van ongeveer een dag…de granaat gooide hij in een opwelling. Als hij de intentie had gehad de politiemensen te vermoorden, had hij wel meer dan één granaat gegooid - W. had er immers vier in zijn bezit.' (Bron: ANP 30/1)
De vraag is natuurlijk: wat welde er precies in hem op? Een opwelling is blijkbaar iets anders dan een intentie. Het verlangen de granaat te gooien welde in hem op zonder dat hij verder de intentie had de politiemensen te vermoorden. Maar de opwelling zorgde er wel voor dat een handgranaat in de richting van vijf politiemensen werd geworpen.
De intentie te moorden had hij echter niet want ‘W. had er immers vier (granaten) in zijn bezit’ – Jawel, dat is het onomstotelijke bewijs van W.'s niet-moorddadige instelling en vredelievende houding jegens zijn omgeving, de politie in het bijzonder: uit puur mededogen gooide W. in al zijn goedheid slechts één van de vier handgranaten die hij in zijn bezit had in een opwelling naar de agenten. 'T gooien van die ene granaat gebeurde eigenlijk meer in een opwelling van grote barmhartigheid.
...Point taken.
Hoe kon ik zo stom zijn en dit niet begrijpen?


Comments:
Ongelooflijk dat je dit niet begreep. Zijn vriend Mohammed B. heeft toch ook in een opwelling van pure barmhartigheid ervoor gezorgd dat hij Van Gogh niet onthoofdde maar zijn strot slechts doorsneed tot aan zijn ruggengraat?
 
Een reactie posten



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?