maandag, maart 06, 2006
LIVE UIT NYC: Life in the East Village, NYC...zondagochtend...
Zondagochtend, 5 maart 2006: goed geslapen, toch wakker worden met koppijn. Anne heeft een briefje in het bad gelegd. Ze verontschuldigt zich voor het feit dat de warme kraan het even niet doet. Dan maar koud douchen, goed tegen de koppijn ook.
Het is zeer zonnig, fris, tegen het koude aan. Er waait een straffe wind. Tegen half tien de straat op, ontbijten in een klein tentje om de hoek, Espresso genaamd: een bagel en een grote kop koffie. In Tompkins Square Park, hier naast de deur, laten de yuppies hun hondjes uit: stuk voor stuk kleine keffertjes met een geruit dekentje op de rug. Op een plekje aan de rand van het park staat een zonderlinge figuur. De in zwarte kledij gestoken man (want dat is het, een man..) houdt een groot, met rode linten versierd samoerai-zwaard in zijn hand en maakt langzame bewegingen. Hij heft het zwaard op, zet op zeer beheerste wijze een paar stappen en doet het zwaard weer neerkomen in een soort vertraagde houw-beweging. Maar heeeeeee, dit is NEW YORK! Een slungelige verschijning op een skateboard, muts diep over de oren getrokken, Ipod op het hoofd, sigaret in de mond, rijdt - ondertussen druk in zijn mobiele tetefoon pratend - achteloos voorbij, alsof Samoerai's op zonnige zondagochtenden in maart al jaren tot het straatbeeld behoren. I LOVE IT HERE!
Even verder organiseert een Christelijke school een flea-market (vlooienmarkt), dit alles in een decor van tarot-card readers, qualified chinese acupuncurists & herbalists, organic vegetable shops en psychics die de harde wind blijkbaar niet hebben voorzien en achter hun weggewaaide uithangbordjes aan moeten lopen over de brede Avenue. Ik neem een aflevering van The Onion mee, de waanzin-krant die ik zo goed ken van het internet. Zo'n product ligt hier gewoon gedrukt en wel in een kioskje. Netjes!
Het is zeer zonnig, fris, tegen het koude aan. Er waait een straffe wind. Tegen half tien de straat op, ontbijten in een klein tentje om de hoek, Espresso genaamd: een bagel en een grote kop koffie. In Tompkins Square Park, hier naast de deur, laten de yuppies hun hondjes uit: stuk voor stuk kleine keffertjes met een geruit dekentje op de rug. Op een plekje aan de rand van het park staat een zonderlinge figuur. De in zwarte kledij gestoken man (want dat is het, een man..) houdt een groot, met rode linten versierd samoerai-zwaard in zijn hand en maakt langzame bewegingen. Hij heft het zwaard op, zet op zeer beheerste wijze een paar stappen en doet het zwaard weer neerkomen in een soort vertraagde houw-beweging. Maar heeeeeee, dit is NEW YORK! Een slungelige verschijning op een skateboard, muts diep over de oren getrokken, Ipod op het hoofd, sigaret in de mond, rijdt - ondertussen druk in zijn mobiele tetefoon pratend - achteloos voorbij, alsof Samoerai's op zonnige zondagochtenden in maart al jaren tot het straatbeeld behoren. I LOVE IT HERE!
Even verder organiseert een Christelijke school een flea-market (vlooienmarkt), dit alles in een decor van tarot-card readers, qualified chinese acupuncurists & herbalists, organic vegetable shops en psychics die de harde wind blijkbaar niet hebben voorzien en achter hun weggewaaide uithangbordjes aan moeten lopen over de brede Avenue. Ik neem een aflevering van The Onion mee, de waanzin-krant die ik zo goed ken van het internet. Zo'n product ligt hier gewoon gedrukt en wel in een kioskje. Netjes!
